نوجوون که بودم یه بار رفتم جایی و رو دیوار اون مکان شعری نوشته بود که وقتی اون وقتا خوندم خیلی تو فکر فرو رفتم اما الان که واسه خودم میخونم اون شعر رو فقط یه حس میاد سراغم اونم حس شرمندگی هست. شعر اینه:
باید از خویش بپرسیم که چرا حجت حق
خیمه را امن تر از خانه ما می‌داند؟
چقد خونه زندگیمون امادس برا حضور مولا؟مامانم همیشه میگن که موبایلت طوری باید باشه که اگه خواستی نشون امام‌ زمان بدی از فیلم یا عکسی نخوای خجالت زده بشی.کاش زندگیمون لایق بودن امام زمانمون باشه. الهی آمین
راستی اونم انگشت فندق مامان سید علیه
#قرمه سبزی