خوب است كه بر اين سيّاره
هميشه كسى هست
كه به كس ديگرى فكر مى كند.
شك نكنيد،
فكر بكنيد!
همين حسِ آرامِ خوشايند است
كه قدم هاى آدمى را
در امتدادِ صبح
استوار مى كند.
وقتى يك نفر با تمام وجود
به يك نفرِ ديگر فكر مى كند
آن يك نفر هم
با تمامِ وجود
به يك نفرِ ديگر فكر مى كند.
چقدر دنيا اين طور خوب است...!