میان روباهان زندگی را سخت نیست
خویش را مشکل است از بخت نیست

این قلمرو گشتە پر از روباهان شیر نما
دزد نادان را جایگاهش بر تخت نیست

زندگی بر اهل جنگل همیشه اضطراب
بازکن اندیشه را نه مجالی وقت نیست

برون رفت از بیشه خویش شیر جنگل
نعره کش ای بچه شیر آنکه رفت نیست

آخر عمری شاعر نکبت زده را مرده باد
این سرودن شعر نیست نقد نیست؟