مهربانی را تکثیر کنیم...

آدم های مهربان رفتن شان هم مانند بودن شان زیباست...
فرقی ندارد بهار باشد یا پاییز،
وقتی می روند،
مهربانی شان را جا می گذارند
روی تاقچه ی خانه... کنار گلدان شمعدانی...
کنار شیشه عطر... وسط سجاده ات...

وقتی در ایوان خانه می نشینی و به نم نم باران نگاه می کنی یا به تنها درخت باغچه که هر روز عریان تر می شود،
حضور مهربان شان را حس می کنی.

مهربان که باشیم
دنیا زیباتر می شود
فرقی نمی کند باشیم یا نباشیم