فیلم ِ Chernobyl :
دانشمند بودن ینی احمق بودن.
ما دانشمندا انقدر سرمون به پیدا کردنه حقیقت گرمه که نمیتونیم بفهمیم واقعا چقدر آدم های اندکی مایلن که حقیقت رو پیدا کنیم.
حقیقت همیشه سره جاشه، چه ما ببینیمش چه نبینیم، چه انتخابش کنیم چه نکنیم.
حقیقت اهمیتی به نیازهامون و چیزهایی که دلمون میخواد نمیده.
براش مذهب ما، ایدئولوژی ما، نژاد ما و ملیت ما مهم نیست و همیشه منتظر میمونه تا به وقتش درسش رو به ما بده.

دانشمندی که فاجعه ی اتمی چرنوبیل را مدیریت کرد در نهایت متوجه شد که این اتفاق به خاطر پنهان کاریه مقامات شوروی از یک نقص در راکتورِ اتمی اتفاق افتاده است.
با فاش کردن این قضیه عملا توسط حکومت از جامعه ترد شد و در نهایت با ضبط تعدادی نوارِ صوتی از شرح واقعه ی چرنوبیل خودکشی کرد.
دولت این حقیقت را پنهان کرد تا هزینه ی کمتری برای ساخت راکتورهای اتمی بپردازد، با این استدلال که این نقص موجب انفجار نخواهد شد.
اما با انفجارِ راکتور اتمیِ چرنوبیل، عملا به مدت سه سال اقتصادِ شوروی متحمل ضررهای این حادثه شد و انسان های زیادی به صورت مستقیم و غیر مستقیم جانشان را از دست دادند.
از نگاهِ آن دانشمند، حادثه ی چرنوبیل درسی بود که حقیقت به شوروی داد.