وارد حیاط که شدم دیدم یک گوسفند سفید قربانی را به نرده بسته اندو بچه ها در حال ناز و نوازشش بودند . .
شب شد ، ناله ی این گوسفند تمام مجتمع رو برداشت
طاقت نیاوردم آمدم پائین ببینم چه خبره چی شده این حیوان ناله میکنه ،
صاحب گوسفد قربانی و چند نفر دیگر هم بودند ،
هرچه آب گذاشتیم کاهو ریختیم ، بی توجه ناله میکرد ،

بازدید بدنی هم کردیم چیزی نفهمیدیم ،
تا صبح ناله کرد ، ناله کرد ،
آفتاب نزده صاحبش رفت دنبال قصاب تا اهالی ساختمان کمتر ناراحتی بکشند ،
قصاب رسید اول سعی کرد بیاد تشنه لبان کربلا آبی به حیوان بدهد . . .
نخورد بیشتر ناله کرد ناچار گوسفند را زد زمین ، و تا آمد کارد را با گلویش آشنا کند به یکباره چاقو را به زمین زد و یک الله و اکبر خشمگینانه گفت و سر بر دیوار تکیه داد . . .

سپس خم شد با نوک چاقو ریسمانی را که بر محل ادرار حیوان بسته شده بود را باز کرد ،
گوسفند قربانی به یکباره مقدار زیادی ادرار خون آلود از خود دفع کرد و ناله اش قطع شد . . . . .

فروشنده سنگدل برای چند هزار تومان سود بیشتر چنین بلای چندش آوری را مرتکب و آب فراوانی بخوردش داده بود . . . .

قصاب گفت من سر این زبان بسته را نمی برم ، بگذارش برای سال بعد ، صاحبش در حالیکه اشک میریخت ، گفت میبرمش ده که تا آخر عمر فقط بخوره بخوابه . .

وقتی بعضی ها می گویند فساد نهادینه شده ، مصداقش یکی از این اتفاقات است .
که اگر یک کیلو گرم به وزن گوسفند اضافه شود چند هزار تومان حرام به دارایی دامدار و چوبدار اضافه می گردد ، آنهم در مقابل شکنجه طاقت فرسایی که به حیوان زبان بسته می دهند ،
حیوانی که چقدر سفارش به آسایش وآرامش آن در دین شده است ،

لعنت بر این پول پرستی و مال دوستی که شرافت و رحم و انسانیت برای کسب آن فدا می شود ،

راستی ما در اخلاق مروت و انسانیت به کجا می رویم ؟ !

کجای تربیت انسانیمان اشکال دارد؟

مقلد کدام باورها هستیم؟

انسانیت به کجا رسیده؟

خداوند در آیه یک تا چهار سوره مطففین با لحنی شدید و تهدید آمیز می‌گوید:
«... وَیْلٌ لِلْمُطَفِّفِینَ الَّذِینَ إِذَا اکْتالُوا عَلَی النَّاسِ یَسْتَوْفُونَ، وَ إِذا کالُوهُمْ أَوْ وَزَنُوهُمْ یُخْسِرُونَ، أَ لا یَظُنُّ أُولئِکَ أَنَّهُمْ مَبْعُوثُونَ لِیَوْمٍ عَظِیمٍ؛

وای بر کم‌فروشان! آنها که به هنگام خرید، حق خود را به‌طور کامل می‌گیرند، و به هنگام فروش از کیل و وزن کم می‌گذارند، آیا آنها گمان نمی‌کنند که در روز عظیمی برانگیخته خواهند شد، روز رستاخیز در دادگاه عدل خدا...»