خُودَمو دوُست ندارَم بلکه متنفررررررم
چِرا ؟!

چُون با هَمه می خندم

هَمه رو دِلداری میدَم

نِگران هَمه میشم

بِه هَمِه اَهَمیَت میدَم

بُغض خیلی هارو بـِه خَندِه تَبدیل
می کُنم
وَلی
هیچ کَس
هیچ وَقت
نَفهَمیدتو دِلم چی میگذَره