تا وقتی نبخشیده ایم ، انرژی حیاتی وجودمان را صرف آن اتفاقاتی می کنیم که باعث رنجش ما شده است… تا وقتی به آن اتفاقات فکر می کنیم ،در جایی از وجودمان ، انگار یک نیرویی بیرونی روح ما را به زنجیر کشیده. وقتی دیگری را برای اتفاقات پیش آمده نمی بخشیم ،در واقع لیاقت دریافت خود را از هستی پایین می آوریم. وقتی نمی بخشیم ، نمی توانیم با زندگی جاری باشیم. این یعنی سکون و این سکون حتی آب زلال را هم به گند می کشاند…!

” پس ببخشیم تا آزاد شویم “