#پست.تقدیمی
با دستور خوب فرشته صادقیان عالی شد👌
ممنونم از دستور عالی و بی نقصت گلم
پستم تقدبم به وجود نازنینت... توووولدت مباررررررک فرشته ی مهربون پاپیون
سالروز هدیہ شدنت بــہ زمین مبارڪ باد😍
آرزو میکنم که این روز خاص
آغاز یک سال شگفت انگیز
برایت باشد
تولدت مبارک😍🎉🍰🎂🎈🎊❄

https://sarashpazpapion.com/user/5554570e2711b1.18635914

#کپشن👇

از خدا بخواه آدم‌های خوش‌ذات را مقابل راهت بگذارد و تو را با آدم‌های خوش‌قلب هم‌مسیر کند که هیچ‌چیز از این مهم‌تر نیست که با انسان‌های درست و حسابی معاشرت کنی.
تو هرچقدر هم که اراده و تلاشت کافی باشد، همین‌که با آدم‌های اشتباه روبرو شوی؛ زمین می‌خوری! اما آدمِ درست تو را حتی اگر زمین خورده‌باشی بلند می‌کند و انرژی ناب حضورش تو را تا جایگاه‌های بلندتر و مقصدهای امن‌تر می‌رساند.
خدا کند در هر موقعیت و اتفاقی، با آدم‌های خوش‌ذات روبرو باشی و هرگز گذارت به آدم‌های اشتباه نیفتد.

#نرگس_صرافیان_طوفان

من اگر نمی‌افتادم، هرگز جسارت برخاستن و بالاتر رفتن نمی‌یافتم!
من اگر سقوط نمی‌کردم و اگر به انتهای دره‌ی اندوه نمی‌رسیدم، هرگز اینقدر تلاش نمی‌کردم و هرگز نمی‌فهمیدم که پشت نقاب معصومیتم چه بال‌های تیز و بُرّنده‌ای دارم برای پریدن!
من اگر سخت‌ترین روزها را بدون هیچ دلگرمی و حمایتی پشت‌سر نمی‌گذاشتم و اگر طعم تلخ بی‌تکیه‌گاهی را نمی‌چشیدم، هرگز تلاش نمی‌کردم قوی باشم و خودم برای خودم محکم‌ترین تکیه‌گاه شوم.
برای قدرتمند شدن، باید احساس نیاز کنی و باید این نیاز به هر طریقی در جهانت ایجاد شده باشد تا بلند شوی و آستین بالا بزنی.
باید احساس نیاز کنی تا با غرور و خشم بجنگی و پا روی سکون و آسایشت بگذاری و بی‌وقفه تلاش کنی و از مرزهای امن جهانت بیرون بزنی.
بالاخره روزی به مقصدهای باشکوهی خواهی رسید و آن‌وقت است که از تمام مشکلات و رنج‌ها و حتی آدم‌هایی که در طول مسیر باعث رنجش و آزار تو شدند و کاری کردند که به تغییر شرایطت فکر کنی، قدردانی خواهی‌کرد.

لینک ناشناس
https://abzarek.ir/service-p/msg/1397471

بماند به یادگار
حالِ نیکو، فالِ نیکو، سهم هر روزِ شما
شاد و پیروز و مبارک باد نوروزِ شما

هر دم و هر روز تان سرشار احوالاتِ ناب،
لحظه ها تان شادِ شاد و دلخوشی‌تان بی‌حساب...

من امسال خیلی دوام آوردم، خیلی جنگیدم، خیلی با خودم کلنجار رفتم تا کم نیاورم و نزنم زیر گریه. من امسال خیلی زمین خوردم، خیلی شکستم و خیلی خودم را بند زدم تا بتوانم روی پا بایستم یا حتی سینه‌خیز به میدان زندگی بازگردم و ادامه بدهم. من امسال زیاد تنها بودم، زیاد اضطراب داشتم و زیاد غمگین بودم. اما همیشه دقیقا زمانی که جهانم در تاریک‌ترین حالت خودش قرار می‌گرفت، بالاخره از یک‌جایی، یک آدمی، یک اتفاقی، نور می‌تابید و درست لبه‌ی پرتگاه که می‌رسیدم، نجات می‌یافتم.
امسال برای من سال سختی بود، خیلی سخت! هرچند خیلی بیش از طاقتم رنج کشیدم اما همین رنج‌ها و مشکلات بود که ایمان مرا به اینکه خدا هست و می‌بیند و حواسش هست، قوی‌تر کرد.
من امسال در مرحله‌ی کاشت جهانم بودم، با چنگ و دندان زمین را شکافتم و با چه رنجی دانه‌هایی زیر خاک گذاشتم و صبر کرده‌ام که زمستان تمام شود و بهار که رسید، اولین جوانه‌ی تلاش‌های بسیارم را ببینم و از شوق، مثل کودکی سرخوشانه بالا و پایین بپرم.
ماییم و خودمان و رنج‌هایی که مچاله کرده کنجی انداخته‌ایم و به جز این‌ها، چه کسی می‌داند تو کجای جهانت بودی و در کدام نقطه چقدر دست و پا زدی تا غرق نشوی و روی سطح زندگی شناور بمانی؟ چه کسی می‌فهمد تو دقیقا با چه چیزی جنگیدی و چقدر از پا در آمدی و چقدر زخمی شدی، در همان‌حال که ظاهرا خیلی عادی داشتی زندگی‌ات را می‌کردی!!!
من امسال خیلی اذیت شدم و مستحق اینم که بعد از اینهمه سختی و تلاش، روزها و اتفاقات و آدم‌های خوب‌تری را ببینم...

#پست.تقدیمی


مریم_ماریا_مامانِ مهسا♡_Hanika_زهرا_مامان دخترک_مریم مامان فاطمه_nayereh_فاطمه_عسل ناز1383_memol_EIHAM_ریحان بانو_♥طیبه77♥_حدو کدو_مامان امیر_؟ متین؟_طی طی(طاهره)_خانم آقای محبی_♥لی لی♥_Rozi_A_فرحناز زهره_بانوی بهاری-شیرین_soha/sorna_گیل دختر_Maedeh*A♡B_Arezoo1360_شیوا قاسمی_کورد بانو_aram_شقاقل_مelha-♥مامان گل دخترا♥_الی ماما_خانوم آقای مصدق_arezo75_ل مثل لیلا_raheleh__مرضیه_? deniz*_اهورا مزدا_mahbob gilan_مامان آرسام، آراد_ناهید گیلانی_ایلدا کیان_مامانِ آروین_زارعی_قاصدک_عامره صبوری_عاطفه صبوری_پروانه خداجوی_MONA_nastaran_z_somaye. 61_

این کیک پرتقالی ک بافتش عااالی شده بود تقدیم به تک تک شما عزیزان... ♥😘♥
#چالش_عنصر_گل
#گیلان

ای کاش که تمام آدم‌ها حالشان خوب باشد، از پیر گرفته تا جوان، زن یا مرد، بچه یا بزرگسال، تمام آدم‌ها...
کاش حتی در کوتاه‌ترین معاشرت‌ها و حتی رهگذرهای ناشناس خیابان، هیچ‌کس را به بن‌بست‌رسیده و غمگین نبینیم! کاش همه‌ی آدم‌ها دلخوشی داشته‌باشند و دلگرمی داشته‌باشند و گرفتار نباشند و مشکلاتشان خیلی زود حل شود‌. کاش گره‌ای اگر به دستمان باز می‌شود، باز کنیم و باری اگر به دست ما از شانه‌ای برداشته‌می‌شود، برداریم و اشکی اگر به واسطه‌ی ما لبخند می‌شود، دریغ نکنیم!
کاش همه‌ی آدم‌ها حالشان خوب باشد و با هر معاشرت، از تماشای برق اشتیاقِ نشسته در چشم‌ها، به زیستن امیدوار شویم...
کاش فقط لبخند باشد و آسودگی باشد و آرامش باشد و لحظات بی‌دلهره و مساعدی برای عــشق ورزیدن...
کاش نگرانی و اندوه، راه رسیدن به دل‌ها را گم کند و خیابان پر باشد از مواجهه‌ی آدم‌های مهربان و خوشبخت و جهان پر باشد از حضور انسان‌هایی که زیستنی عزیز و غلیظ و عمیق را تجربه می‌کنند...

#نرگس_صرافیان_طوفان

<< اگه به یه آدم بگی فوق العاده ایی ؛
فوق العاده تر از قبل میشه
اگه یه آدمو برای تلاشش تحسین کنی ،
بیشتر تلاش میکنه
اگه به یکی بگی که چقدر قشنگ میخندی ،
قشنگ تر میخنده . .
اگه به یکی بگی چقدر خوشگل شدی ،
دنیاش قشنگ تر میشه🌱
و از همه مهم تر اگه تو مهربون بمونی ،
نسبت به بقیه قشنگ تر میشی
انرژی همش به خودت برمی‌گرده . .👒🪴💐>>

در زندگی بعدی ام «گُل» خواهم شد؛ تا خودم را به روان های خسته برسانم،
«عشق» خواهم شد؛ تا خودم را به قلب‌های شکسته برسانم،
«فریاد» خواهم شد؛ تا خودم را به دهان های بسته برسانم،
و "انصاف" خواهم شد؛ تا خودم را به آدم های پشتِ میز نشسته برسانم...
در زندگی بعدی‌ام برای بهبود حالِ جهان، دست به دعا نه!
دست به کار خواهم شد...

#نرگس_صرافیان_طوفان‌

#کپشن.خوانده.شود✌
همه ی ما میمیریم. همه ی ما.
بدون استثنا، کمی دیرتر یاکمی زودتر یایک دفعه ناگهانی.
تمام می شویم...
یک روز همین خانه ای که سقف دارد خانه عنکبوت ها ولانه ی خفاش ها می شود،
همین ماشینی که دوستش داریم زیر باران در یک گورستان ماشین زنگ می زند، همین بچه هایی که نفس مان به نفس شان بند است، می روند پی زندگی یشان.
حتی نمی آیند آبی بریزند روی سنگ مزارمان.
قبل از ما میلیارد هاانسان روی این کره ی خاکی راه رفته اند.
مغرورانه گفته اند:
مگر من اجازه بدم!
مگرازروی جنازه ی من رد بشید...

وحالا کسی حتی نمی تواند هم استخوان های جنازه شان راپیداکند که از روی آن رد بشود یا نشود!

قبل از ما کسانی زیسته اند که زیبا بوده اند،دلفریب مثل آهوخرامان راه رفته اند.
زمین زیر پای تکان خوردن جواهراتشان لرزیده.سیب ها ازسرخی گونه هایشان رنگ باخته اند
وحالا کسی حتی نامشان راهم به خاطر نمی آورد.

قبل ازماکسانی بوده اند که در جمجمه ی دشمنانشان شراب ریخته اندوخورده اند.
سرداران وامیرانی که گرزهای گران داشته اند،پنجه در پنجه شیر انداخته اند،از گلوله نترسیده اند
وحال کسی نمی داند در کجای تاریخ گم شده اند!

همه این کینه ها،
همه ی تلخی ها،
همه ی این زخم زبان زدن ها،
همه ی این کوفت کردن دقیقه ها به جان هم،همه ی این زهر ریختن ها،
تهمت زدن ها،
توهین کردن ها به هم...
تمام می شود.
ازیاد می رود وهیچ سودی ندارد جز اینکه زندگی را به جان خودمان وهمدیگر زهر کنیم.

اگر می توانیم به هم حس خوب بدهیم.
کنار هم بمانیم واگر نه، راهمان را کج کنیم.
دورتر بایستیم ویادمان نرود که همه ی ما می میریم.
همه ی ما بدون استثنا، کمی دیرتر...
کمی زودتر،
یک دفعه،
ناگهانی...

زندگی کنیم وبگذاریم دیگران هم زندگی کنند!