آقا؛
بمان برای شب های چهل سالگی ام که بدونِ تو بخیر نمیشوند...
بمان برای روزهای پنجاه سالگی ام که بدونِ تو رنگی نیست...
بمان برای شصت،هفتاد و هشتاد سالگی ام که همه چیز و همه کس را فراموش کرده ام،
بجز،
"شانه هايي که تنها تکیه گاهِ بغض های بیست سالگی ام بود"
لطفاً بمان برای ابد در من .