سلام دوستان خوبم 😘🌸❤
عشقْ چو قربان کُنَدَم عیدِ من آن روز بُوَد

در روز عید قربان و هیچ روز دیگری هیچ اتفاقی نمی افتد مگر آنکه درون انسان اتفاقی رخ دهد. روز عید برای مولانا روزی بود که عشق او را قربانی کرد و با این حساب هر روز و هر لحظه برای او عید بود.(عارفان در دمی دو عید کنند)

خویِ مَلِکی بُگزین، بَر دیوْ اَمیری کُن
گاوِ تو چو شُد قُربان، پا بَر سَرِ گردون نِه
مولانا

عید قربان، روز و لحظه ای است که گاو و گوسفند و عقرب و مار و کفتار و بقیه خصلت های حیوانی در ما قربانی و فنا شود. در این صورت ما بر دیو درون خود فرمانروایی می کنیم و مقام ما به بالاترین حد و فراتر از آسمان و زمین می رود.

الله اکبرِ تو، خوش نیست با سَرِ تو
این سَر چو گشت قربان، الله اکبر آمد

اگر از حالا تا آخر عمرم بگم الله اکبر ولی هنوز خصلت های منفی در وجودم باشد، هیچ اثری نه از الله و نه از اکبر در وجود من پیدا نمی شود. هر موقع افکار و احساس و رفتار منفی از وجود من بیرون رفت، حتی برای یک لحظه، الله اکبر به صورت خودکار وارد من می شود.

حاجیِ عاقل طوافْ چند کُنَد؟ هفت بار
حاجیِ دیوانه ام، من نَشُمارم طواف
مولانا

طواف خانه خدا هفت بار است ولی این فقط یک نماد و به رسم نظم و هماهنگی است. وگرنه کسی که عاشق خداست، در عشق ورزیدن به او و دور او گشتن که حساب و کتاب نمی کند.

بندگان خدا با خدا چگونه خَلاف کنند؟
و چگونه خلاف ممکن باشد؟!
تو خلاف می بینی؟
قربان شو تا از دوری بِرَهی.
گفت ازین قصّۀ قربان کِی بِرَهَم؟
گفت قربان شو تا برهی.
الله اکبر نماز از بهر قُربانست.

شمس_تبریزی


آری...

نفس خود قربان نما در راه او
نی که خون جاری کنی در آب جو😘😘😘