تو جان می کَنی تا حرمت ها را نگه داری
و دیگرانی کمی آن طرف تر
به سادگی ات می خندند..
تو را احمق فرض می کنند
و در دلشان هزار بار، خداراشکر می کنند که شبیه تو نیستند، که کلاه سرشان نمی رود، که خوب بلدند گلیمشان را از آب بیرون بکشند…
به این ها اهمیت نده.. این بعضی ها هیچ وقت دلیلِ کوتاه آمدنهایت را نخواهند فهمید…تلاشی برای توضیحش نکن..
همانطور که برای خاک، نمی توان زلال بودنِ آب را تفسیر کرد…
تصمیم باتوست… خواستی بازهم حرمت نگه دار… یانه!
این به انسانیتِ تو بر می گردد