پناه ببر به دل‌خوشی‌های خیلی کوچک و خیلی سبز...
پناه ببر به صبح فردا، به طلوع، به آفتاب...
پناه ببر به روز جدیدی که شاید با آن، اتفاق خوبی از راه برسد و تمام اندوه جهان را از شانه‌هایت بردارد...
پناه ببر به هوهوی باد، به ساعت ۵ و نیم صبح، به گرگ و میش هوا، به هیاهوی گنجشگ‌ها...
پناه ببر به خدا، خدایی که هیچ‌وقت دیر نمی‌کند...

👤نرگس صرافیان