از پنجشنبه ها مینویسم....
از طعم تلخ دلتنگی....
برای آنهایی که هیچ بودنی نبودنشان را پر نمیکند....
آنهایی که نیستند اما خاطرشان هست...
مینویسم از آنهایی که رفتند اما خیلی چیزها را جا گذاشتند...
بغض...آه...دلتنگی...و جای خالیشان را..‌.
دلم گرفته از این روزای کرونایی هفته ای دو_سه بار خبر فوت کسانی که میشناختم رو میشنوم...الهیی که برای هیچ کس اتفاق نیفته...
خدایا خودت نجاتمون بده
آمییییییییین🌺