من چرا زیاد و به همه چیز فکر می‌کنم؟ چرا هرشب، تمام جزئیات و اتفاقات و واکنش‌های معمولیِ به وقوع پیوسته را ده‌ها بار و به دقت تحلیل می‌کنم و از دل هیچ‌، همه چیز بیرون می‌کشم و از ساده‌ترین وقایعِ پایان‌یافته حتی، غمگین می‌شوم؟!
من چرا زیاد دقت می‌کنم و چرا فراموش نمی‌کنم و چرا نوع نگاه آدم‌ها را یادم نمی‌رود؟ چرا یادم نمی‌رود برای جهان سیاست‌آمیز آدم‌ها، بیش از اندازه ساده و بدون سیاستم؟
من چرا نمی‌توانم خودم را به نفهمی بزنم و در آرامشی خودخواسته، زندگی‌ام را بکنم و به هیچ چیز دیگری فکر نکنم؟!

#نرگس_صرافیان_طوفان