میخوام این شعرو تقدیم کنم به همه اونایی که زخمی عشق هستن...فقط اگه به این برسین که بی ارزشارو باید انداخت دور، اونوقته که ورق جوری برمیگرده که انگار تو رویا هستین...عشق جدیدورویایی رو دریغ نکنین ازخودتون..
دیگه نمیخوام واسه تو گریه کنم پشت سکوت
دیگه نمیخوام اسم تو باشه تو ذکرای قنوت
دیگه نمیخوام واسه تو یه برگ خشکیده بشم
دیگه نمیخوام واسه تو یه دل داغدیده بشم
دیگه نمیخوام واسه تو به اصطلاح فدا بشم
میخوام که ازدنیای تویواش یواش جدابشم
دیگه نمیخوام واسه تو با گلا نقاشی کنم
اگه نری ممکنه من یه خرده فحاشی کنم
دیگه نمیخوام واسه تو دس بندازم رودوش گل
دیگه نمیخوام رد بشم با تو از انجماد پل
دیگه نمیخوام واسه تو پرنده ای زخمی بشه
یا حس هیچ کبوتری اسیر بی رحمی بشه
دیگه نمیخوام واسه تو عوض کنم قانونمو
دیگه نمیخوام بدمش به تو تموم جونمو
دیگه نمیخوام واسه توگلایه روشروع کنم
اینبارمیخوام نه ازمشرق که ازمغرب طلوع کنم
دیگه نمیخوام واسه تو دادبزنم تو آسمون
دیگه نمیخوام که بگم فقط تو بودی مهربون
دیگه نمیخوام که بگم نباشی قلبم بی چراغ
دیگه نمیخوام بگیرم ازدل بی کست سراغ
دیگه نمیخوام واسه تو، تو ذوق ابرا بزنم
اینبارمیخوام دورازچشات بوسه به دریابزنم
دیگه نمیخوام واسه تو داربزنم قشنگی رو
دیگه نمیخوام پاک کنم آرزوهای رنگی رو
دیگه نمیخوام واسه تو جاربزنم که عاشقم
اینبارمیخوام دادبزنم من عاشق شقایقم
دیگه نمیخوام واسه توبرقصم تو بغض چمن
دیگه نمیخوام که بگم تو بمونی همه برن
مهم نیس تا هروقت میخوای به این وجودم سنگ بزن
دیگه نمیخوام که بشی همدم بی کسی من!