ما سال ها پيش
شادی هايمان را گم كرديم
ميانِ روزمرگی هايمان
ميانِ مشغله های پوچ
ميانِ كينه و نفرت هايمان
ميانِ بغض هايمان
و حس های ناشیانه مان...

و حالا سال هاست
دنبال گمشده ی مفقود الاثری ميگرديم
كه خودمان گمش كرديم
و ميانِ تمامِ اين زير و رو كردن ها
خودمان را نيز فراموش كرديم

و حالا گمشده شادی نيست...
خودمانيم!