گفتند کارتان؟همه گفتیم نوکریم.
چون بار عشق رابه سرشانه میبریم
مارااگرچه بازی دنیا خراب کرد
امابه لطف روضه ی ارباب بهتریم
ازهرچه بگذری سخن دوست خوش تراست
پس میشود به عشق تواز هرچه بگذریم
فرقی نمیکند چه کسی باچه منصبی
درپای سفره ات همه باهم برابریم
گریه زبان مادری نوکران توست
احساس میکنم همه باهم برادریم
(ماراسری است باتو که گرخلق روزگار
دشمن شوندوسر برود هم برآن سریم)
مسجدبرای زاهدان وکعبه برای خلق
بگذارباحسین بگویندکافریم
علامه ایم گاهی وگاهی رسول ترک
یک روز روضه خوان توویک روز منبریم
باهر که گفت گریه چرا؟گفته ایم که
ماداغدار حنجرِدرزیر خنجریم
پاشازاده