این پست رو تقدیم میکنم به ویداجون
آش رشته یکی از چیزایی هست که منو یاد ویدا میندازه

نگاه كن هنوز آن بلند دور
آن سپيده
آن شكوفه زار انفجار نور
كهربای آرزوست
سپيده ای كه جان آدمی هماره در هوای اوست
به بوي يک نفس در آن زلال دم زدن
سزد اگر هزار بار بيفتی از نشيب راه و باز
رو نهی بدان فراز....
هوشنگ ابتهاج(سایه)