یه زمانی از زندگیم اونقدر برای هرچیزی تلاش میکردم و حرص میخوردم که اگر هم اون چیز رو به دست میوردم دیگه ذوقی براش نداشتم! چون انقدر به خودم سخت گرفته بودم که از مسیرم هیچ چیز نفهمیده بودم و هیچ لذتی نبرده بودم! به نظرم اینکه تو رسیدن به هرچیزی زندگی کنی و زندگی کردن رو به بعد موکول نکنی این درسته!این درسته که درک کنی تموم اتفاق هایی که برات میوفته ، یه تجربه بزرگ یا کوچیکه از زندگیت!
من اینو فهمیدم که خوشبختی چیزی نیست که بقیه از زندگی میخوان!خوشبختی دقیقا همین الانه که نمیدونی بعدا چی میشه! خوشبختی همینه که به امید فردا کارهای کوچیک و بزرگت رو لیست میکنی تا سر موقع انجام بدی و از زندگی لذت ببری! تاحالا فکر کردی بعد از اینکه به چیزی که میخوای رسیدی ، زندگیت چه شکلی میشه؟! به نظرم بعد چند روز دوباره برات همه چی تکراری میشه ! اون موقع ، این وسط فقط تو میمونی که تو کل زندگیت دوییدی ، ولی نفهمیدی زندگی همین لحظه‌اس که باید زندگیش کنی!